zur Druckansicht

In der Schul wärd geturnt

De Richard Jäger war in dem Summer im Banat un is aa in sei Heimatdorf Neipanat gfahr. Dort hat’r die Bässl Kathi, wu noch im Dorf lebt, beim Wasserscheppe aus’m Brunne fotografiert. Un des scheeni Bild macht sich ganz gut do uf deere Seit, wu’s um die Mottersproch un Heimat geht.

Dr Ludwich war immer ooner vun de bessre Schiler in seine Klass. Er is nie efters wie aamol im Johr durch-gfall. Ich kann des bestätiche, weil ich sein mit ehm in die Schul gang. Nor dass de Lehrer manchmol e Blick uf ehn ghat hat, des war e Nochteil vor’n. So wor des aach mit dem Turne. Dienschtachs morjets hunn doch alle Schiler misse e halwi Stunn friher wie sunscht in die Schul kumme un drauß ufn Schulhof turne.

Debei hat de Lehrer immer die Aufsicht ghat. Do sein Freiiwunge gemach wor, Weithupse, Hochhupse un um die Wett springe. Wann not es Glecklche geleit hot, noh hot sich alles ufgstellt, so zwaa un zwaa in die Reih, un is neimaschiert in die Klass. De Lehrer is immer hinnenoh kumm un hot ufgepasst, dass koonr vun dene schlimme Buwe aus der Reih tret. (Wie wär des wohl heitzutach?)
Ich muss jetz korz ärwehne, dass de Ludwich an dem Morjet mol wiedr zu spot kumm war zum Turne. Er hat sich awer inzwische im Gang hinner oom Saule verstecklt, un wie die Kolonne vorbeimaschiert is, hotr sich schnell eigereiht un is mit de Halt mit neigetrappt in die Klass. Dort hotr sich uf sei Platz in de letscht Bank hiegsetzt, wie wann nicks passiert wär! De Lehrer hat des awer gemerkt, dass beim Neimaschiere ooner meh war wie drauß beim Turne.

Wie jetz alle Kinn ufm Platz ware un ufm Herr Lehrer sei „Guten Morgen“ gewart hunn, hat er gsaat: „Ludwig, komm einmal heraus!“ De Ludwig steit uf, un beim Vorgehe hotr sich schnell gedenkt: „Jetz muscht awer diplomatisch sei, sunscht wärre der wiedr die Hose ausgstaabt! Un wie de Lehrer ehn froot: „Wo warst du denn heute früh beim Turnen!“ hotr’m schnell geantwort: „Herr Lehrer, mei Vater hat gesagt, ich kann auch zu Hause turnen.“

De Lehrer hot sei Schiler awer besser gekennt un hot gewisst, dass de Ludwich jetz net ganz die Wohrheit gsaat hot, un dass de Grund vielmeh e ganz annre is: Zu lang im Bett ufm Strohsack rumgerolzt un aafach zu spot in die Schul kumm. Ich kann mich noch gut erinnre, dass an dem Morjet de Unnericht spätr aagfang hat, weil de Lehrer mit dem Spannerohr (spanisches Rohr) un de Ludwich noch e Weil „geturnt“ hunn.