zur Druckansicht

Wasser is ke Milich

Im Fruhjohr war viel Arweit in de Gärte: Susanna un Johann Groß aus Johrmark beim Angärtle. Einsender: HOG Jahrmarkt

De Niedermayer Vettr Hans aus Dolatz hat an de „Mottersproch“-Seit johrelang mitgearweit. Im Johr 2016 is er leider gstorb, awer e phaar Gschichte vun ihm han mr noch. In dere eeni Gschicht, die wu mer heit abdrucke, erinnert er sich an so manche Buwestreich.

De kleene Hansi is e jede Tach for die Bäsl Sus, die phaar Heiser vum ihm gwohnt hat, zum Vettr Matz, ans annere End vum Dorf, e Kandl voll Milich holle gang. Die Milich hat die Bäsl Sus e Tach lang stehe glosst, dann hat se de Rahm vun owe abgscheppt un hat Butter draus gmacht.

Ufm Wech dortehien is als allerhand zu gsiehn gwen. De Hansi is sogar an eem Gscheft langscht gang. Dort hat de Kaufmann mit eem abgwetzte Jangl, der nor een Knopp for zumache ghat hat, an der Tihr gstann un hat e dicki Zigari im Maul ghat. Der Gstank vun dem Zigariraach is bis in die Gass weithin gfloh. Des Stick Kuche, wu der Mann em Hansi gin hat, weil er so schen gegrießt hat, des hat grad so gstunk wie dem sei Zigari. Den Kuche hat dann de Hansi, wie er um de erschte Ecke gang war, deni Gäns nohwerfe wille, die sich im Grawe im Wasser gebad han. Er hat awer dann den Kuche, der stark phickich war, in sei Sack gstoppt.

Der Reen, was in dere vergangeni Nacht aus de Wolke uf die Erd runnergfall war, hat die heißi Luft e bissl abgekihlt, aach die Gräwer in de Gasse ware voll Wasser, dass se bal iwergloff sin. In der anneri Gass, grad dorte, wu es dicki Gretl gwohnt hat un immer de Hansi abgepasst hat, wann er in die Gass kummt, dorte hat die alt Stefans Bäsl Nani uf dr Erd glee un hat net ufstehn kenne. De Hansi hat sofort sei Kandl mit de Milich hingstellt un hat dem Weib gholf, dass se wieder uf de Fieß stehn kann. Unner dere Zeit sinn dem Sauhalder sei zwei Hunde hergloff kumm un han die Halbscheit vun dere Milich aus de Kandl leer gsoff, die de Hansi der Bäsl Sus getraa hat. Wie der gsiehn hat, dass die Hunde aus seiner Kandl die Milich saufe, hat er e Scholle vun dr Erd gholl un hat die Hund nohgworf, wie die schun e gutes Stick fortgeloff ware.

De Hansi hat sich jetz de Kopp verbroch, wie er der Bäsl Sus des mit dere Milich beibringe soll. Dann is es Gretl zu ihm kumm un hat dem Hansi verrot, wie er wieder die Kandl voll mit Milich mache kann. Er hat dann am Laafbrunne, der richt (gerade) am Ecke gstann hat, die halbleeri Kandl voll mit Wasser laafe glosst un hat ghofft, dass die Bäsl Sus do gar net drufkumme wärd, dass in der Kandl mit Milich die Halbscheid Wasser drin is.

E phaar Heiser mähr drowe in dr Gass kummt er mit em ältere Mann zamm, der mol bei em Großgrund-besitzer Verwalter war, un jetz in Pension is. Der hat e große Hund an eem Lederstrick angebunn ghat un hat den kaum zuruckhalle kenne. Der Mann war kleen un mager, so dass sei Hund ne dorthin gezoo hat, wu er hingehn wollt.

De Hansi, der jo mit alli Salwe gschmiert war, hat des Stick Kuche aus seim Sack gholl, hat den Hund dran schmecke glosst un hat den Kuche uf die anri Seit vun dem Grawe gworf, der voll Wasser war. Der Mann hat den Hund net halle kenne, wie der dem Stick Kuche nohgloff is. Der Hund is mit seim Herr iwer de Grawe un hat ne die ganzi Streck bis an de Kuche dorchs Wasser gezoo. Der Mann war ganz nass un hat gschennt wie e Rohrspatz. Bis der dann aus dem Grawe kumm war, is de Hansi schun e Gass weiter vun dorte fortgloff gwen.

De Hansi hat die Milich bei der Bäsl Sus abgin un hat vun ihr, wie immer, e Loch-Lei kriet. Iwer’m Hemgehn is er mit eem Bu zammkumm, der aach Hans gheeßt hat, grad so wie er, der hat awer in der Groß Gass gwohnt. De Mond hat dann schun dorch die Wolke gschaut un hat deni zwei zughorcht, was die so alles verzähle. Deni zwei muss der Teiwl lauter Schlechtichkeite ins Ohr gephischpert han, weil sie uf eemol ufgstann sin un mit Akaziblätter die ganzi Maure in dr Gass voll Bledsinn gschrieb han. Sie ware uf dr Meinung, dass wann die Schrift trucklt, dann gsieht mer nicks mähr. Des war awer net ingetroff.

Schun am nächschte Morjet is die Bäsl Sus zum Hansi seim Großvatr kumm, weil e Vatr jo net do war, un hat gjommert, dass aus der Milich gar ke Rahm rauskumm war, es war nor lauter Wasser im Tippe. Der pensionierti Verwalter war aach beim Hansi seim Großvatr un hat sich beschwert, weil der seim Hund den Kuche iwer’s Wasser gworf hat, dass er mit dem Hund durch de Grawe hat misse un ganz nass is gen.

Un wie noh noch de Kleenrichter vun dr Gmeinde kumm war un gsaat hat, dass sie die Koschte for die Maure weißle zahle misse, dann hat dem Hansi sei Großvatr es erschti mol dem sei Hosse mit eener Rut aus-gstaabt, un nohdem hat de Hansi die ganzi Summerferien Hausarrescht kriet.

Wie de Hansi schun lang aus’m Haus ausgezoge war, schon viel älter war un selwer Kinner ghat hat, dann hat er sich an die Zeit erinnert, was er so alles in seine jungi Johre mit seini Kumrade angstellt hat, was sich gar net gstann hat. Un er war froh, dass sei Großvatr bei Zeite ingegriff hat, bevor es zu spot war.