Landsmannschaft der Banater Schwaben e.V.

Mer soll sich net zu viel traue

Wer im Feierwehrverein dabei wor, der wor a angsiehner Mann im Dorf. In Altsadowa war die Feierwehrbei alle wichtige Veranstaltunge Mitorganisator. Die Altsadowarer Feierwehrmänner

War des e Ufregung, wie mir als Kinner zugschaut hann, wann e Feier im Dorf ausgebroch war un dann die Feierwehr mit ihre Spritz angfahr kumm is. Do hann sich die Männer, was an dere Spritz zu tun ghat hann, manchsmol umesunscht abgeploot for des Feier lesche. Bis die Spritz immer mit Wasser voll war, des hat Zeit gekoscht, un wenn dann so e Brunne mit viel Wasser weit wech gwen is, dernoh is des Haus oder der Schopp un Strohschower total abgebrennt gwen, wann die Spritz endlich ankumm war.

Em Kleen Adam sei Eltre hann aach e Dreschmaschin mit em Dampfkessl ghat. Un zu dere Dreschgarnitur hat aach e kleneri Feierspritz derzu gheert. Mir waren so begeistert vun dere Spritz, dass mir sie manchsmol sogar mit Wasser vollgmacht, un die alti Weiwer, die wu uf der Gass langscht gang sinn, e bissl abgspritzt hann. Der Spektakl, was nohher rauskumm is, de hat sich dann immer uf unserem Hinnere abgspielt. In selle Johre is uns viel ingfall, weil mer des aach vun die etwas älteri Buwe abgschaut hann. Dernoh hann mir uns Zigrettle vum Moll-Batschi kaaft, sinn in de Dampfkessl gschluppt, der wu in dere Zeit jo ke Dampf ghat hat, un hann mol jeder e Zigrettl geraacht. Weil de Raach de Ausgang durch de Raachfang vun dem Dampfkessl gfunn hat, is dem Adam sei Mottr un sei Vatr ganz verschrock gwen, wie se den Raach dorte rauskumme gsiehn hann. Sie hann schun gwisst, dass mir des sinn kennte, drum hann sie des Kessltierl ufgmacht un hann e Ambe voll Wasser ningschitt. Ganz nass sinn mir dann freiwillich rauskumm un hann dernoh e Stund freiwillich uf Kukrutzkere gekniet, dass se jo nicks weider verzehle selle. Weil mer in deni Johre viel Bledsinn im Kopp hat, hann mir uns e Plan ausgstudiert, dass mir mit dere Feierspritz e außergewehnlichi Prob mache werre. Mir mache die Spritz voll mit Wasser, de Adam brennt ihre alte Strohschower an, der wu uf dere anneri Hofseit gstann hat. Ich sinn an die Pumpn ingetaalt ginn. De Seppi, der wu de klenschti war un newer em Feierschopp gewohnt hat, muss es Wasser in die Spritz bringe, un de Adam, der jo sowieso Hausherr war, muss ganz vore stehn, den Schlauch holle un des Feier lesche. Selle Taa hat die Sunn Blodre gebrennt un mer hat gar ke Wolke am Himml gsiehn. Die meischti Leit ware um die Zeit derhem, entweder hann se Thuwak ingfasst oder sie hann sich mit anneri Arweit beschäfticht. Die net uf de Hottar hann misse, die hann sich in de dickschti Schatte verschluppt. Grad um selli Zeit hat de Adam die Reibhelzl gholl un hat den alte Strohschower angebrennt. Mir hann uns des gar net vorgstellt, wie schnell der Schower brenne werd. Awer der hat wie Phulfer gebrennt. Die Flamm war glei haushoch in die Heh gang. Un weil der Schower gar so schnell gebrennt hat un die Hitzt, was dorte rauskumm is, gar so groß war, hann mir vergesst for die Spritz in Funkzion setze. Der kleene Seppi war so verschrock, dass er glei hemgloff is un mit seiner feini Stimm Feier! gschrie hat. Un weil es Gmeindihaus glei newedran war, sinn dann aach die Feierwehrschleit in Alarmbereitschaft angloff kumm. Ich sinn schnell iwer die Gass zu unser Nochberschlweit in de Garte geloff un hann mich vun dort in unser alte Laabschower im Hof verstecklt. Wu de Adam hingloff is, kann ich heint beim beschte Wille nimmi saan. Bis dann die Dorffeierwehr mit dere Spritz in dem Kleen Adam sei Hof gfahr kumm is, war der alte Strohschower schun ganz abgebrennt gwen. Nor mehr e Haufe schwarzi Esch war iwrichgeblieb. Traurich ware awer die Feierwehrleit net, weil em Adam sei Vatr hat e Phaar Litr Schnaps rausgebrung, dass die Männer sich den Staab nunnerwesche kenne, der wu im Fahrwech in die Luft gfloo war, wie se angrennt kumm sinn.

A langi Zeit hann ich mich net getraut zum Kleen Adam ins Haus zu gehn, un wie ich doch mol die Kurasch ghat hann, drnoh hat em Adam sei Vatr mer e gele Finf-Lei-Stick ginn, wu em Kenich Michl sei Kopp drowe war. Er hat dann gsaat, Hansi, kaafscht der um des Geld beim Kaufmann Adam e Glotthosse, dascht nimmi die dicki Sammethosse im Summer anziehn muscht. Enstaal war er froh, dass der alte Strohschower abgebrennt is, weil die großi Iltisfamilie mitverbrennt war un sei Gfligl for deni jetzt e Ruh ghat hat.

Mir hann uns awer vorgholl, dass mir nimmehr mit Feier spiele tun, weil mer weeß nie, was dernoh rauskummt.