zur Druckansicht

Em Hansvetter sei Milichwertschaft

Nitzkydorfer Familie bei der Mittagspause in der Schnittzeit im Jahr 1939. Einsender des Fotos: Peter Schrameck

De Hansvetter war net nor ooner vun de beschte Balwiere im Dorf, er hot newebei aach noch viel un gute Raki brenne kenne. Ob des jetz Maulbiere, Trewer oder Bogatschiraki (s. oben) zum Brenne war, de Hansvetter hot des verstann wie koo zwatte im Dorf! Un weil sich so was schnell rumred unner de Leit, hatt er aach bal e gutes Gschäft mit dem um die Halbscheit brenne. Es is’m wohl manchmol nohgered wor, dass sei Halbscheit immer greßer war als wie die anner, un dass er de Baure ehre Taal als  getaaft hot. Awer des glab ich net! Weil erschtens war de Hansvetter doch koo Pharre un hot net taafe kenne, un zwattns war in de Baure ehre Halbscheit bestimmt net so viel Wasser drin als wie in de Sacklhaaser ehre Milich!

Un wann mr jetz schun bei de Milich sein, wolln mr de Leit aach glei verzähle vum Hansvetter seine Milichwertschaft. Wie es Brennereigschäft mol so groß war,  dass sei onzichi Kuh des Maasch (‘Meische’) nimmi alles hot fresse kenne, hot’r sich gsaat: „Jetz is Zeit for a zwatti Kuh eizustelle!“

Sei Fraa, die Rosinwes, hot’m Recht geb. Saat se: „Do is genung vun dem Sach do for zwaa Kih  fiedre. De Dienschtag is wieder Viechmark in Tschakowa, do fahrscht halt hie un kaafscht ooni.“ So hot de Hansvetter ‘s noht aach gemach. Sei Nochber, de Philipp, is zufällich aach uf Tschakowa gfahr – er hatt ufm Stuhlamt was zu tue – un wann er, de Hansvetter, was find, kann er se jo am Philipp sei Schragl aahänge un mit hoombringe.

Sie sein aach zeitlich neikumm uf de Mark, un de Hansvetter hot glei aagfang zu suche. A Erschtling mit oom Kälbche oder e trächtiches Rind werd er sich kaafe.  Wie er so rumlaaft vun Waa zu Waa, sieht’r dort driewe e großes, starkes Rind stehe. Er glei hie, ums Rind rumglaaf, vun alle Seite  aagschaut un noh wie e Fachmann an de Seit gedrickt un gfihlt, ob’s traat. Der Mann, dem was des Stick Viech ghert hot, schaut’m Hansvetter e Weil zu, noh geht’r  hie un froot’n: „Vetter, was macht dann ehr do?“ „Na, des sihscht doch, ich tu greife, ob des Rind traat, weil ich will mr e junge Milichkuh aaschaffe.“ „Noh misst’r awer schun wuannerscht hiegehe, weil vun dem do werd’r net viel  Milich krieje! Des is jo e junge Ochs for in de Plug, un ich hunn noch net ghert, dass Ochse aach Milich gebn.“

De Hansvetter war jetz ganz baff! Das ehm so was passiere kann! Schaut er e Ochs aa for e Kuh! Wie e korze Waa hot’r sich schnell rumgedreht, die Schneppkapp runner gezoh, dass’n niemand kennt, un unich Adje sahe, is’r dje fort! Ob er an dem Dienschtag mit ooner Kuh hoomkumm is, kann ich net sahe. Awer die Brennerei is wie friher weitergang.